I Said YES !

  Hayatımı anlatmaya devam ediyordum en son Rize maceramı anlatıyordum. Evet Rize konusunda yaşadığım ve benim için çok hayati bir konu olan olayı anlatmadım sizlere onun için özel bir yayın yazmayı planlamıştım. Düşündüm de bugün o özel yayın için çokta güzel bir gün tam boş anımdayken...

  Çoğunuzun bildiği gibi hayatımı sürdürürken bu yolda bana eşlik eden bir erkek arkadaşım var. Hayatımın her anında yanımda fiziksel olarak bulunamasa da ruhen hep onu hissediyorum. Rize'ye gitme amacımız her ne kadar tatil yapmak olsa da çok önceden planladığımız ilk yıl dönümümüzü kutlama amacıydı aslında. Rize'nin güneşli bir sabahına uyandığımda o kadar huzurluydum ki... Bizim birlikte oluşumuzun tam birinci senesiydi çünkü o gün. Sabah harika bir kahvaltıdan sonra odalarımıza hazırlanmak için gitmek üzere ayrıldık. Tabi ben çok önceden elbisemi falan ayarlamışım kırmızı sade bir elbise. Elbiseyi terziye verip gerekli her şeyini düzenletmişim falan yıkamış ütülemiş çantama koymuşum. Bir güzel süslendikten sonra elbisemi giydim ki oda ne ???!!! Elbisemin fermuarının tam yanı yırtık ! O an nasıl hissettiğimi düşündükçe gülmekten ölüyorum tabi ama o an rezil oldum diye oturup ağladım. Yanımdaki tek elbise o olunca ve o kadar hazırlanmaya böyle saçma bir şey olunca insan ister istemez üzülüyor. Neyse ben giydim eski kıyafetlerimi gittim erkek arkadaşıma ben gitmek istemiyorum elbisem yırtıkmış dedim. Tabi buna ağlamama aşırı şaşırdı "elbiseni getir ben halledeyim" dedi. Yüzüne garip garip baktım sonra verdim elbiseyi 5 dakika sonra elbisenin söküğünü dikip verdi.Yani erkek olarak benden çok daha iyi dikiş yapmıştı sonradan baktımda (ehehe). Neyse hazırlandık süslendik hediyemi aldım yanıma yürüdük otobüse kadar. Ayder'de çok nezih bir yemek yeme yeri olmadığından aşağıya Çamlıhemşin'e indik. Burada da yabancı olduğumuz için ilk gözümüze hoş gelen yere oturduk. Yemek yedik ardından ilk ben vermek istedim hediyemi o ara tabi kahvelerimizi söyledik. Kahveler gelene kadar hediyesini açtı ve çok beğendi. Tabi ister istemez bende hediye verecek mi acaba diye düşünüyorum. Çünkü elinde çanta, poşet yada hediye kutusu yoktu. Ardından kahvelerimiz geldi ve çok önceden beraber şeker aldığımız kutuyu çıkarttı. "Kahve tatlısız gitmez diyerek" konuya girdi bende şeker verecek sandım haliyle. Hayatında ne kadar özel olduğumu, bir yıldır geçen süre zarfında hep mutlu olduğunu falan anlatmaya başladı bir anda ve o aralıkta masanın öbür ucunda tableti kayıtta tutuyordu. Sonra bir anda şeker kutusunun içinden kadife bir kutu çıktı tabi ben hala kolye falan diye düşünüyorum. Kutuyu açtı ve "benimle evlenir misin ?" cümlesini kaldıktan sonra yaklaşık bir iki dakika donup kaldım. Hiç beklemediğim bir zaman diliminde ve hiç hazır olmadığım bir aralıkta böyle bir teklif almak şok etti haliyle. Kendi açımdan bir çok düşüncelerim olsa da ona tabiki EVET dediiiim. Yaklaşık 1 aydır ona ait bir parçayı parmağımda taşıyorum ve ne zaman mutsuz olsam ne zaman onu özlesem o yüzüğü avucumda sımsıkı tutuyorum onu hissedebilmek için...

  Ve sen adam hayatıma girdiğin o gün için sana milyonlarca kez teşekkürler. Hayatımın her anında seni solumda hissetmek istiyorum. Şimdi sevgilim, ileride eşim ve sonra çocuklarımızın babası olarak görmek istiyorum. Yanımızdan hiçbir zaman gitmemen dileğiyle seniseviyorum...