E z g i D u r m u ş

İnanamıyoruuuummmmm!!! Gerçekten eve geldiğimden beri kanatlarım varda uçuyorum gibi hissediyorum. Şu 21 yıldır asla bir yazarla karşılaşabileceğim aklımın ucundan geçmezdi. ASLA! Ben yaklaşık 1 buçuk saat önce en büyük gerçeği yaşadım!

   Konuya böyle saçma girmek istemezdim ama avazım çıktığı kadar bağırasım olduğu için yazayım belki diner bağırıp uçma isteğim diye şey ettiydim. Evet Ezgi Durmuş hayatıma 2017 Haziran aylarında girmişti aslında belki Mart-Nisan'da olabilir emin değilim. kitabına aşık olmuştum okurken (kitap adı Ya Da Biz Masal Olsak). Bu kitabı çok değerli birine hediye edeceğimi kendi kendime belirterek okumuştum. Kitabı geri göndermek şartıyla çok gereksiz alakasız birine gönderdim. Sağolsun yüzümü kara çıkartmadı kitabı geri göndermedi bu durum beni çok üzmüştü. Erkek arkadaşımla tanıştığımda kitaplar hakkında çok konuşuyorduk ona laf arasında bu kitaptan bahsetmiştim. Oda bunu unutmamış tabi ki kitabı alıp kendi okumuş ve bana kitabın satırları arasından harfler seçerek kitapta bir şifre oluşturmuştu. Benimle yüz yüze tanışmaya geldiğinde kitabı tekrar getirdiğinde  o kadar sevinmiştimki çok mutlu olmuştum kitabın yeniden bende olmasına ve özel birinden hediye edilmiş olmasına. Ardından kitabı ben okuyup ona tekrar geri hediye ettim öyle karşılıklı 2 kez falan okuduk.

 kinci kitabı çıktığında Ezgi'nin o kadar sabırsızlıkla bekledim ki erkek arkadaşım hemen alıp hediye etti. Hep Sonra'dan kitabında da anne teması işlemişti ve beni çok derinden etkilemişti tabi ki. Meme kanseri olan annesi ve kendi dünyasındaki bir kızı anlatmıştı.(Yakın zamanda kitabı tekrar okuyacağım). İşte bu kitabıda büyük zevkle okumuştum bir yandan da instagramda takip ediyorum Ezgi sürekli bazı alışveriş merkezlerine imzalı kitap bırakıyor kitapçılara. O kadar üzülüyordumki onlardan birini alamadığım için...

  Günler, haftalar ve aylar geçti. İstanbul'a temelli dönüp bir işe girdim. İşimin üçüncü gününde Ezgi çalıştığım mağazaya geldi ben bir anda şok oldum. O mu değil mi emin olamıyorum dua ettim "nolur benim kasamdan geçsin" diye ama geçmedi kasamdan kalkıp yanınada gidemedim. Sonra 3 hafta dua ettim yine gelsin yine göreyim diye ve o duam bugün kabul oldu mağazaya girdi bende bir çığlık "Ezgi geldii" diye. Yine başladım dualar etmeye burdan geçsin diye habirede müşteri geliyor kasamda sıra olmasın diye hızlı hızlı geçiyorum. Sonra döndüm bir baktım arka kasamda işlem yapıyor bir anda "Ezgi Hanım benim kasamdan da alışveriş yapın haftalardır sizi bekliyorum" diye sitem ettim kadına. Ama o kadar heyecanlandım ve mutlu oldum ki bir an ağlayacağım sandım gözlerim çok doldu. Sonra " ben sizi tanıyamadım, tanışıyor muyuz acaba" dedi. Ben karıştırdım sandım bir an "yazar değil misini karıştırdım mı" tarzında bir cümle kurdum. Okuyucusu olduğumu bildirince çok mutlu oldu. Kitabı için imza istediğimi söyledim haberleşelim instagramdan bana yaz dedi yazdığımı görmediğini söyledim şimdi yine yazdım ama görmedi. Umarım görme ihtimali yüksektir artık her gün kitabı yanımda getireceğim o gelen kadar bekleyeceğim. Hayatımda en sevdiğim yazarın ellerini tutabildim ya o kadar mutluyum ki şuan anlatamam bu duyguyu. Ah Ezgi, keşke oturup birer kahve içebilsek! Başka hiçbir şey istemezdim yeni çıkacak olan kitabınıda sabırsızlıkla bekliyorum...